Hikâye-i Hal -ll- Şiiri - Kadir Mısıroğlu 2

Haber vermem isterken ahvâlimden âleme
Muammalaştı birden, bildiğim her kelime...

Mânâları değişti, üstüne eğildikçe,
Binbir girdap belirdi, idrâkime değdikçe..

Baktım zıtlar içiçe, tecessüs neye yarar.
Her sır, yeni bir sırra, gebe sonsuza kadar!.

Meselâ vatan nedir? Hak ne, var veya yok ne?!
Kaba idrâkle belli lâkin bir dal içine.

Görürsün ki; mânâlar istiâb olunmuyor.
Tantal İşkencesidir, tam bir son bulunmuyor.

Kime nasıl anlatsam, taze yarada tuzu,
Sonsuzdaki zerreyi, zerredeki sonsuzu!..

Hakîkat keskin kılıç nedir hayal, nedir zan?!..
Bir belâ iken gaflet, rahmet oluyor bazan!..

Haşmetli gerçekleri, arşından idrâkime
İndirip anlatayım, lâkin nasıl ve kime?

Esfel-i sâfiliynden, âlâ-yı illiyyîne
Kadar olan makamın muhtelif sahibine!..

Nasıl takdim edilir, nedir bunun tertibi?
İdrâkin sonu sükût, tıpkı en başı gibi!.

Bir kelime kâfidir, aslında bir kelime,
Terceman olmak için macerama, hâlime

Ama o kimseye ki; aşktan haberdar ola,
Destan yazsan faydasız, girmemişse bu yola.

Aşk ki; özü gerçeğin yeterli tek başına,
Ondan alsın haberi akraba, dost âşinâ!..

Aşkı tanımamışsa, bilmediği bir lisan
Konuşan bir kimseyle nasıl anlaşır insan?!.

Aşktır tek kelimeyle hâlimin ifâdesi,
Bilene bu söz yeter, bilmeyene neresi,

Anlatılsa gerçeğin, boşa gider bu gayret,
Rabbin ince san'atı, aşk ve bir de hayret,

Denilen mefhumları tanıyan varsa eğer,
Onlar için başımı kaldırmak belki değer.

Kendi sırlı dünyamdan gözlerimde yaş seli,
İlle de söz lâzımsa, meşhur darb-ı meseli

"Ahmin'El-Aşk..." diyerek arz kâfîdir Vesselâm!..
Hâlimi merak eden yârâna olsun selâm!..