Hikâye-i Hal -l- Şiiri - Kadir Mısıroğlu 2

"Es-Sâkitu An'il Hak..."
İtâbından korkarak,..
Kılıcımı bileyip,
Haktan nusret dileyip
Tekmil yurdu taradım.
Çıkar bir yol aradım!..
En büyük puta karşı,
Besteleyip hak marşı,
Oldum ona terceman!..
Lâkin ahval ve zaman,
Zehir kattı aşıma,
Belâ yağdı başıma!..

Yalanlar şâyî olmuş,
Gerçekler zâyi olmuş,
Ve ikbaldeyken putlar
Çeşit çeşit mâbudlar,
Böyle olurdu elbet!..
Melâl dolu bir gurbet,
Geldi çattı karşıma,
Erdim kemâl yaşıma,
Tırnaklarım kan revan!..
Vuruştum hayli zaman!..
Kelâm ve kalem ile,
Asrın silâhı diye!..

Sonunda şafak söktü!..
Küfrün sonu gözüktü!..
Te'dîbi bitti hakk'ın,
Bir rol oynamaz halkın
Artık asla kusuru,
Çatladı küfrün sûru!..
Zira erdi kemâle,
Yüzü döndü zevâle!..
Yaklaştı işte visâl,
Ömer buna bir misâl:
Yetişip ona himmet
Azmettiği cinâyet,
Ermeden nihâyete
Ulaştı hidâyete!..
Eğer dilerse Allah,
"Mekerû Mekererellah!.."
Tecelliî edip bir an,
Nura gark olur devran!.
İşte böyle bir zaman
Geliyor ki, pek yaman!..

"Ve Kul Câel Hak..." Yakın!.
Başlamak üzre akın!..
Mâniler kalkacaktır!..
Putlar yıkılacaktır!..
Belki çoğu kucakta,
Oyunda, oyuncakta,
Yarınki süvariler,
Davranmada veliler,
Fecr-i sâdık ânıdır,
Hazırlık zamanıdır...
Geliyor devr-i sefâ.
Beldemizin bu defa,
Fethi 'Tekbir" iledir!..
Fethi 'Tekbir" iledir!..