Hikâye-i Hal I Şiiri - Kadir Mısıroğlu

'Es-Sâkitu an-il hak...'
İtabından korkarak...
Kılıcımı bileyip,
Haktan nusret dileyip
Tekmil yurdu taradım.
Çıkar bir yol aradım...
En büyük puta karşı,
Besteleyip hak marşı,
Oldum ona terceman...
Lâkin ahval ne zaman,
Zehir kattı aşıma,
Belâ yağdı başıma! ..

Yalanlar şâyi olmuş,
Gerçekler zâyi olmuş,
Ve ikbaldeyken putlar
Çeşit çeşit mabudlar,
Böyle olurdu elbet...
Melâl dolu bir gurbet,
Geldi çattı karşıma,
Erdim kemal yaşıma,
Tırnaklarım kan revan...
Vuruştum hayli zaman...
Kelâm ve kalem ile,
Asrın silâhı diye! ...

Sonunda şafak söktü! ..
Küfrün sonu gözüktü...
Te'dibi bitti hakk'ın
Bir rol oynamaz halkın
Artık asla kusuru,
Çatladı küfrün sûru...
Zira erdi kemâle
Yüzü döndü zevâle! ..
Yaklaştı işte visal,
Ömer buna bir misal:
Yetişip ona himmet
Azmettiği cinâyet,
Ermeden nihâyete
Ulaştı hidâyete...
Eğer dilerse Allah,
'Mekerû mekerellah...'
Tecelli edip bir an
Nûra gark olur devran! ..
İşte böyle bir zaman
Geliyor ki, pek yaman! ..

'Ve kul câel hak...' yakın! ..
Başlamak üzre akın! ..
Mâniler kalkacaktır,
Putlar yıkılacaktır! ..
Belki çoğu kucakta
Oyunda, oyuncakta
Yarınki süvariler,
Davranmada veliler..
Fecr-i sâdık ânıdır,
Hazırlık zamanıdır...
Geliyor devr-i sefâ...
Beldemizin bu defa,
Fethi 'Tekbir' iledir! ..
Fethi 'Tekbir' iledir! ..