Hikaye Denemesi Şiiri - Mustafa Sönmez 2

Hikaye denemesi;

Burada insanlar çok sevmekten,sanattan,çalışmaktan,kaçmaktan,kovalanmaktan, şekerden, tozdan, dumandan, seksten, gülmekten, uyumaktan, agıt kadınlardan, askerlerden, balıklardan, köpeklerden, şiirden, süsten, minibüsçüden korkuyorlar.
Gecen gün reklam panosunda brecht'i gördüm, çok korkmuş gibiydi. Durup izlemekten korktum. Brecht,kimden korkmuş olabilirki. Ağıt kadınlar yok o sokakta, müptezel kes'lerde yok. Düşününce, evet düşünebiliyorum bazen. İstanbul'dan korkmuş olabilecegini düşünüyorum. Günlerdir orada ve başka yerlerde korkunç kimseler onu taciz etmiş olabilir olmayan sözcüklerle.

Fakat hiç düşünmedim benden de korkmuş olabileceğini!
Sanirim ben de korkutucuyum bu hikayede. Çünkü burada her kes korkunç olmaktan ölüyor.

*İki bostanci alır mısınız?
-para üstünü fazla veriyorum.
*şey ben yirmi lira verdim.
-bir yirmi lira var onu da şu arkadaş verdi.
*saatin farkında degilim afedersiniz. Bu saatler çok korkunç,siz de öyle.
+özür dilerim arkadaş seni tanımadı.
-kim la bu!!
*feodal bir aşiret savaşcısı olduğumu söyleme lütfen
+zaten degilsin hihihihihi..
¤arkadaş yirmi verdi.

Taksiciler de korkunç, sevgili şeyler.
Onları daha sonra onlarla birlikteyken anlatacagım size.**