Birgün bir hikaye dinledim
Seni beni ve aşkımızı anlatıyordu
Sıyrıldım karamsarlıktan
İçimde yeşeren umutlara bir dolu su verdim
Her verdiğim su damlası
Çoşkuyla bana döndü
Ve sen dedi hüzünle bakan kadın
Hüzünle gülen hüzünle dost olan kadın
Hüzünü bırak umutla parlasın gözlerin
Duruşun değişsin duyguların canlansın
Dudaklarından dökülen her sözcük mutluluk taşısın
Sen hüzünü seven kadın
Dur de bu güne
Merhaba de yarınlara
Dur de hüzüne
Merhaba de umuda ve mutluluğa
Kayıt Tarihi : 27.7.2005 14:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şebnem Şengün](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/27/hikaye-32.jpg)
Mustafa Sami
TÜM YORUMLAR (1)