Mahsus mu tüm hikayede kahraman yalnızlığı,
Zora ki hüzün salınır ucundan sarkarak evrenin,
Dolanır bacaklarına düşme hissi,
Sarsılarak şiirin herhangi bir dizesinde,
Kaybolur mana, karışır isimler.
Şaşkın soru doğar her devinim sonrası,
Maksatsız, yalandan sürer hikaye.
Kahraman tekdüze, yalın,
Anlatır yaşamı kendi bildiğince,
Mana toz duman, kalabalık bir harman,
Tutarak elinden en sıkı yerinde hikayenin,
Anlam yükler yalana kardeş.
Amansız bir yükleniştir bedene,
Ruha,
Özgüvene....
Salınır tekrar kıyısından yaşamın,
Selam verir gülümseyerek,
Apaçık....
Kayıt Tarihi : 7.9.2004 12:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oğuz Özyurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/07/hikaye-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!