Bir ev vardı duvarları kerpiçten,
İçinde insanlar yaşardı, yürekleri demirden.
Duvarında çiçekler vardı hep sümbülden,
En çat ayazda bile sıcacık olurdu kalplerinden.
.
Evin babası en mertinden,
Okşardı sümbülleri nasırlı elleriyle.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta