Uyandığımda sabah olmuş saate baktığımda 9'u gösteriyordu odanın penceresine doğru yöneldim pencerenin kolunu sola doğru çevirdim ve asıldım.
Dışarı baktığımda ağaçların yaprağı yere dökülmüş yapraklar yeri kaplamıştı.
Avludaki ağacı gördüm ve önceki sonbahardaki anıları hatırladım;
elimi tuttu hiç bırakmayacak gibiydi buna inanıyordum bırakmazdı.
Cebimdeki çakıyı çıkardım ağacın gövdesine adımızın baş harflerini yazdık.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta