delikanlı, Erzurum’da üniversite de okuyordu...kız ise Antalya’da rehber...
kader onları bir İnternet oyun sitesinde karşılaştırdı...briç oynarken başlayan yazışmalar esprilere dönüştü...şakaları, sohbetleri, şiirleri, düşünceleri onları birbirlerine iyice yaklaştırdı...
artık oyun sitesi onlar için buluşma yeri olmuştu...başka kimseyi gözleri görmüyordu...hatta oynadıkları oyun da onlar için sadece bir araçtı; “gönül sohbet ister, briç bahane” demişti delikanlı...
o kadar uyumluydular ki, aralarında herhangi bir anlaşma olmamasına rağmen, tek kelime özel soru sormadılar...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta