Hııh! Şiiri - Aslı Demirel

Sabahtan başlıyor dokunuşu
Kokusu ciğerler dolusu
Seher yeline yerleşir delice
Cehennemden seslenirken
Cennet düşleri dır dır eder sinsice
Düş işte

Bin soluğun değdiği kaldırımların bakışları hep soğuk
Canlar dolaşır en şanlısından da
Değişmez yazgı
Tökezler hızlı adımlar yolun eğiminde
Kesik ip ucu bazen ümit bazen idam sehpası
Ümit işte

Daha az önce çıldırmadı mı kızgınlık
Daha az önce dönmedi mi düzen kendine
Engellemek elden gitmedi mi
Neye kime bu isyan
Alışmadı mı gözler her dilin söylediğine
Sorular hep durmuyor mu olduğu yerde
Duruyor işte

Nasıl da kaf dağına inanırlar
Halbuki balık gözü var gözlerinde
Ki akıllarıda balıklaşmış
Balık işte

Yukarıdan baktıklarını sanırken
Düşüveriyorlar çetrefil göbeğine
Savrulurken saçlar ters yöne
Hııh dedi dudak
Hııh! işte

Yeni bir sabah beklenen
Yeniden seherleşen rüzgar
Belki sesler gelir cennetten
Belki durur zaman
En umulmadıktan gelen çığlığın
Sağır ediciliğine alışır ten
Dönüp giderken hüzün köşeden
Tebessüm sıcağı eşliğinde
Gidecek işte...

(30 07 2007)