Boylu poslu sakallı
Güler yüzlü dedeydi
Hemen hergün her zaman
Bir fukara evdeydi
1945-50 li yıllar
Yokluğun kol gezdiği
Fırtına gibi estiği
Fakirliğin kara kışlarında
Tek başına Kütahya nın
Hilal-i Ahmer iydi
Bayramda çıplak ayağıma aldığı
Cislavat lâstik unutulur mu
Anmadan nasıl adım atabilirim
Hıfzı Dede mi
Verdiği bayram harçlıkları
Ortası delik kırk paralar
Kenarı tırtıllı kuruşlar
Bir ekmek bir kuruştu
O zamanlar
Güler yüzün doğru sözün
Sevgiyle yoğrulmuş özün
Unutamam seni
Ne iyi insandın sen
Hıfzı dede
Kimbilir kaç fakirin çocuğu
Senin konağında oldu sünnet
O çocuklardan biride bendim
Her bayram evine gider
Sünnet dedem der elini öperdim
Kimbilir kaç fakirin taputunu
Taşıdı omuzların
Hayır işinde geçti
Kışların ve yazların
Takvacılar ın arka çıkışında
Kumaş satardı
Darıcık dükkanında
Fakirlerin arkasından
Koşardı Hıfzı Dede
Hoca değil Hacı ydı
Başımızın tacıydı
Dertlerin ilacıydı
Şahidinim senin şahidinim mahşerde
Unutmadım seni
Unutmadım
Hıfzı Dede
11.2.2009 feyzi kanra
Ruhu şadolsun
Okuyanlar bir fatiha okusun
Kayıt Tarihi : 11.2.2009 16:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Bu kubbede baki kalan hoş bir sada imiş' beyitini hatırlatan bir eser.Rahmetle anılmayı başaran nadide insan Hıfzı Dedeyi, vefa ve minnet gibi çok narin duyguları taşıyan şiirin şairini de en içten hürmetlerimle kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (3)