yağmayan kuğu imgesine
şırıl şırıl yaslanmış
seyreder maveradan gözlerim
henüz açmış
dil sürçmeleri gibi duran
akan gecenin sonunda İnsan
sarmış
iç içe, mekânsız her bir yanımı
iktidara oynayan mayıs böcekleri
bir de İnsan
içimizden birisiydi annesini
kundakta unutan
Kayıt Tarihi : 25.5.2003 19:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!