KURTULUŞ REÇETESİ VEYA HIDRELLEZ BAYRAMI
Çiçeğin dalından koparılması gibi, gün geçtikçe kendi öz benliğimizden, kendi öz kültürümüzden koparılmışız. Koparıldığımızdan dolayı birilerinin ellerinde kalmaya mahkûm olmuşuz. Koparılmışız diyorum ama kopartılmak veya kopmak için azda gayret sarf etmemişiz. Daha sonraları da koparıldık diye feveran etmemiş ve boynumuzu büküp hangi vazoya koyarlarsa orada usulce ölümü beklemeye koyulmuşuz.
Bir bitki her türlü soğuğa rağmen kendi öz benliğini yitirmiyor ve baharın ısı ve ışığı ile toprağın derinliklerinde olsa da filiz verip ben buradayım diyebiliyor. Atalarımız yıllar boyu bu filiz vermeyi, bir diriliş ve toplanma günü telakki edip belirlenen mekânlarda toplanmayı ihmal etmemişlerdir. İnsanlar “Hıdırlık” diye bilinen ve günümüzde mesire yerleri olarak adlandırılan mekânlarda toplanırlarmış. Belirlenen günlerde hep birlikte güzel bir ziyafet hazırlayıp yaptıktan sonra dinin kutsallıkları vasıta kılınarak bir yıl boyu sağlık, sıhhat için dua ve niyazlarda bulunurlarmış. Daha sonra toplumun büyükleri söz alır toplumun huzurlu ve sağlıklı bir şekilde hayat sürmesi için görüş beyan edermiş. Herkes görüşünü beyan ettikten sonra çıkan istişareden toplumu ayakta tutacak kurallar konurmuş. Yaşlısı, çocuğu, fakiri, yetimi, öksüzü vb. gibi toplumu oluşturan bireyler için ne gibi koruyucu ve kollayıcı önlemler alınacağı kararlaştırılır, mutlu bir toplum olma yolunda adımlar atılırmış. Hatta bu hıdrellez günlerinde genç kızların kimlerle evleneceği dahi kararlaştırılırmış. Böylece bu bayram günleri, herkese bayram niteliği taşırmış. Flört olarak nitelendirdiğimiz, aile kurmadan yuvayı yıkacak tüm etmenler de böylece ortadan bu şekilde kaldırılırmış.
Yıllarca devam eden bu kültür ve geleneğimiz, insanlar arasında birlik, bütünlüğü sağladığı için olsa gerek bir şekilde unutturulmak istenmiştir. Bunu yapanlar teknolojiyi de kullanarak insanları çağdaşlaştırma adı altında canavarlıklarını gizleyerek toplumu yok eden katiller ve caniler yetiştirmeye devam etmektedirler.
Tamamını Oku
Önder Kardeşim;Davete icabet sünnettir.sayfana geldim ve çok ta faydalandım.baştan sona her fikrine katılıyorum.Bu hale gelişimizin sebeplerinden biride kültürümüzden uzaklaşmamızdır.Kültürü ile bağlarını koparan DÜNYADA Çok az millet vardır.biriside maalesef Türkiyedir.Bir özentidir gidiyor bakalım.Benim acizane görüşüm;Bu toplum böyle giderse 10-15 yıl sonra tamamen önüne geçilmesi zor yol ayrımlarına gider.Milletin dini ve de kültürü ile bu kadar bağları kesilirse daha ne günler görürüz bilemem.Çok güzel bir çalışma olmuş Allah razı olsun diYORUM....Tam P.+ANT.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta