Bir aşk yaşıyorum İstanbul da;
Sabahın ilk gecenin son saatlerine.
Dar yollar geniş, çıkmaz sokaklar açık.
Soğuk ateşliyor beni sana koşuyorum.
Bir aşk yaşıyorum İstanbul da;
Ne güzel başlamıştı seninle aşkımız
Gözlerimiz ayrılmıyordu ellerimiz gibi
Ellerinin elime deydiği anda yüreğindeki
Dev bir dalgayla boğuşurcasına yürekli
Bir anda aklından geçenleri hissetmesi
Her şey birazdan bitecek ve ben gideceğim.
Artık sende kendi yolunu çizeceksin.
Benimle’ de mazin burada bitecek.
Son kez birleşen ellerimiz,
Şimdi burada ayrılacak biliyorum.
Sırtımız birbirine dönüp gittiğimizde.
Bir düş kurmak olsaydı amacımı seninle,
Yalnız bende sen sende ben olmalıydık
Ateş gibi yanan o dudaklarına dokunuşta
Alevin benim içimi de ısıtmalıydı
Geceler küsmüş konuşmuyordu benimle
Pencerem yalnız senin için açık
Bir düş kurmak olsaydı amacımız seninle.
Yalnız bende sen sende ben olmalıydık.
Ateş gibi yanan o dudaklarına dokunuşta.
Alevin benim içimide ısıtmalıydı.
Geceler küsmüş konuşmuyordu benimle.
Pencerem yalnız senin için açık.
Gece yarısı saat yalnız ’ı karanlık geçiyor.
Dışarıda kimseler yok hepsi susmuş yatıyor.
Tahta kalemime sarılıp üzerine oturduğum;
Eski kırık sandalyeden beyaz sayfalara.
Yazıyorum yazdıklarımı beğenmeyip.
Sebepsizdi her şey anlıyorum.
Bırakıp hıçkırıkları zamana,
Kaybolan zamana kaçıyoruz.
Uzaklardan sesleneceğiz artık.
Bakışmalar yok çılgınca,
Ağlamak yok omuzum’ da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!