Hidayetin Nuri II Şiiri - İbrahim Çelikli

“-her bobayiğide nasip olmaz
İstambol gibi yerde asgerlik
zırpadak çıkağelme, hazır getmişiken
görüyon işde burada odun kesecen,
çifte gedecen,
zorun-zoru ileşberlik
“vay ben bilmeyodum,
sen bana demediydin deme
gulağını aş eyi dine
benden medet bekleme
bi kesere sap ol,
ekmeğini al eline,
gelip de
burada sağa-sola ağzını eğme
ağzıyın yanını geveleme

bobam benim öğüme gatıvıdı iki belik geçi
satdım-savdım üç evlek yer aldım,
gonu-gonşunun öküzleriynen garaladım
çok şükür sizi elin eline bakıtmadım
amma!
“-gel de bana sor boba! …….. ”
benden bu gadar, aklımız ötesine ermedi
biz cahal gelmişiyiz
cahal gedip gederiz
bundan sonura camiye hoca
köye mıhtarlık edecek değiliz
amma az, amma çok
tahsıllı sayılısın
bizim elimizden bu gadar geldi
emme sen seninkinnere
taha fazla et

ömrü-billah bana hızmat etçeğsen ihi tarla
yapışırsın sabanın gulpuna
yoook canın çobannıg mı etmek isdeyoru,
valla gözüyün öğünde işde;
gatınçlar bakıp duru
dediğim gibi, sen okumuş bi adamsın,
eyi yanı kandin bilcen,
çoluk-çocuğunu nası beslecen,
öte tarafa gediyokan ne olalak ölcen
benim gakıp-dutup da bu yaşa ğelmiş adama
akıl vercek halım yok,