Hidayet Kapısı Şiiri - Sebati Manav

Dünyanın çektiği bir perdedir elbet
Gözlerimizi kör eden hileden ibaret
İstesekte göstermez bize gerçekleri
Kandırmaktır bizi aldatmaktır görevi

Bizi gerçeklerden uzak tutandır o
Gözlerimizi boyayıp kamaştırandır o
Hoşumuza giden bu renkli dünya
Farkına bile varmadan düşürür tuzağa

Esiri yapar bizi nefsimize köle oluruz
Yaradılış gayemizi nedir onu unuturuz
Dalarız dünyanın zevklerine soluksuz
Biliriz aslında hayat boş ve doyumsuz

Zaman zaman hesaba çekeriz kendimizi
Kocaman bir pişmanlık kaplar içimizi
Bir çıkış yolu ararız bir kurtuluş kapısı
Başıboş değiliz ki nerede Allah’ın rızası

Semaya çıkar İçimizde attığımız çığlıklar
Yakar bizi ruhumuzdan taşan feryatlar
Ey dünya senden kurtulmak için çabamız
Nasibimiz varsa karşılık bulur dualarımız

Tutar elimizden çekip çıkarır bizide bir veli
Açılır hidayetin kapısı gireriz tövbeyle içeri
Huzur bulur ruhumuz yaşarız gerçek sevgiyi
Açılır gönül gözümüz görürüz bizde gerçeği

Sebati Manav 12 Şubat 2011