Hidâyet güneşi Şiiri - Ömer Albayrak

Hasret ile tahammülü pişirdim,
Şefaat dilendim, ümit devşirdim.
Aşk ile duayı ördüm kapında,
Meczub derviş gibi aklım şaşırdım.

Şefkâtine susuz, sevgine acım;
Izine yüz süren şansa muhtacım.
Tozu seccademdir bastığın yerin,
Ümmetin olmaktır benim miracım! ..

Arınıp günâhdan Beyt-ül Haram’da,
Koklasam gülünü Dâr-us Selâm’da.
Hicret garibiyim Sevr ikliminde,
Hasretin ok gibi saplı yaramda! ..

Seher vakti hayye ale’l-le uyandım,
Sana gül, bana kor bir aşkla yandım.
Şems-i hidâyettir nûr-u cemâlin..
Kitapla, sünnetle, farzla inandım.

Nebiler meyinden bir katre sun da,
Ihlâs nûr-u doğsun kalbde, îmânda.
Ne ölüm kurutur çeşm-i giryanım;
Ne sensiz yaşanır köhne cihanda! ..

Sana ümmet olmak ne büyük nîğmet,
Sahib-ül burak-sın Mührü Nübüvvet!
Livâ-ül-Hamd Sancağın’ı açınca;
Gölgesinde Ömer’i de ihyâ et! ..