Hidayet Eyle. Şiiri - Mehmet Şahan

HİDAYET EYLE

Göllerde deryayı olduran Rabbim,
Ermeyen özüme hidayet eyle…
Çöllerde Leyla’yı bulduran Rabbim,
Görmeyen gözüme hidayet eyle…

Ne olur gafletten aydırsan beni,
Cehli cehaletten caydırsan beni!
Baki nedametten saydırsan beni,
Olmayan sözüme hidayet eyle…

Kalbimi Kâbe’ye verdiğim zaman,
Gönlümü rahleye serdiğim zaman,
Yönümü kıbleye döndüğüm zaman,
Yanmayan yüzüme hidayet eyle…

Karşılıksız sevdin naza saymadı,
Mevsimleri serdin, yaza saymadı!
Bin bir rızık verdin aza saymadı,
Doymayan nefsime hidayet eyle…

Çiçeğin nezdinde alı sevdirdin,
Peteğin cezbinde balı sevdirdin!
Meleğin indinde halı sevdirdin,
Kanmayan gönlüme hidayet eyle…

Pir-î Fâni der ki, kalır aheste,
Allah için kalbim atar kafeste!
Alırken, verirken her bir nefeste,
Dönmeyen dilime hidayet eyle…

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
30.06.2018-İSTANBUL