Hicviye: Hayvanlar Aleminden

İz kalmamış yüzünde hiç hayadan
Ne kuldan utanır ne de Mevla’dan
Kulak devasa göz çıkmış aradan
Halkalar sallanır kalın boynundan

İri cüssesine aldanır durmaz
“En büyük benim! ” der kimseyi takmaz
Kalbi et parçası ruhtan anlamaz
Ağzından salyadan başkası çıkmaz

Tevekkül eyle gelir bir Ebâbil
Ebrehe’nin askerine mukâbil
Dilinden düşürme bunu zikir bil
“Allahümme ecirnâ min şerri’l-FÎL”