Hiçsizlik Şiiri - Yusuf Ünal

Kör Kuyulara Atılmış Bir Çocuk Gibiyim Şu Sıralar Yalnızlığında Kaybolduğum.

Denizinde Son Rıhtımdım ,
Oysa Sen Kalabalık Limanlara Sığındın Benzinliği Göze Alarak .

Bense Yokluğunda Boğuluyorum Denizinde Sessizce Feryat Ederken .

Hangi Rüzgarın Esintisi Alıp Götürdü Seni Benden Uzaklara , Yıkık Dökük Bir Sandalım Baktıkça Kurtulamadığım .

Cumlelerimin Özesiydin , Yüklemini Yitirmiş Bir Sayfanın Son Risalesiydin Aklımda Yankılanırken ; Keşkeler , Nedenler , Anlamsızlıklar .

Bir Kartanesi Gibi Düşüyorsun Gözümden ,
Sogukluğun Kalbime İşliyor
Ayazına Tutuklu Kalmışım ,
Bir Sıcak Gülüşüne Erirdim Aslında .

Kış Bile Kıskanırdı Seni Benden ,
Dört Mevsimime Birdin Oysaki .

Yüzünün Tebessümünü Hatırlarken Gözlerimde Yitiriyorum Seni Çaresiz , Umutsuz Ve Bi Okadar da Bıkkın Mısralarımda .

Gök Yüzüme Ipi Kopmuş Uçurtma Gibiydin , Peşinden Koşdukca Düştüğüm , Baktıkça Yıkıldığım , Çığlık Attıkça Yitirdiğim Nakaratlarımdın .

Azad Ediyorum Seni Kalbimin Odalarından ,
Beni Terk Ettiğin Limanlarda Mutlu Ol .
Uykusuzluğumun Ufkundan Yazılmış Satırlarım Var Benim ; Içinde Seni Çok Kez Anlattığım .