Hiçsizliğim Şiiri - Emir Güral

lakin dedi şair
sohbet dedi
bir kula düşen
kırbaçla biçen öğütleri
elegelmez dünleri
kahretmez filizleri
sevinmez dünden bugünden
ne dediysem bilmeden
bilmiyorum

suça muğrap
soya aşıkar
ne ulan bu fasulye
bir dad elinde
bir keşmekan toprağa
uğuldular ucunda
geliyorum

sessizlik sessizlik
ah o fırçalayan kuşlar
kulaklarımdan uğuldu hiç eksildi
dünü özledim
lakin bilinmiyor
garibim
avareyim
bir şairim
keza bir semden
dörd mukap kasemden
sessizlik çehrenden
gül aldım bugün

kusmaya adap gerek
ya kusan bir tortu
içleyen kelebek
sevdiceğim pek garip
hendek ve hendek

unuttu çoktan
yada duruldu deniz
gemiler yüzüyor suda
balıklar hakeza
hiç sesi çıkmıyor kedilerin
bir garip mecnun
bir de delim

sonsuzluğun ufku dardır derler
bir gün olur varırsın
konuşmayı unut ey had
kendini ne sanırsın