Geceler bile gölgende kalıyor
Sonra sabah oluyor
Güneş seni kıskanıyor
Daha ilk doğuşunda teslim oluyor
Oluyor,olmasına da;
Bir de ben varım senin güneş sisteminde.
Nerede olduğumu bilmez haldeyim.
Sen ne tarafa baksan
Ben oradayım
Ne eksik ne noksan
Güneşi arkama aldım
Geceyi çoktan boyadım
Ne ay kaldı
Ne de yıldız semada
Ateş parçasından kalan karanlık senindir.
Ben bilirim sende bil
İlk aydınlık senindir.
En azından benim için
Bunların hepsi sendedir.
Kayıt Tarihi : 15.8.2023 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Saadete mektup
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!