Hiçsem herşeyim...

.

iç'te kalana taptım, kitap yazmadım /

.

çay söyledim çocuklara
kendime bir bardak
dünkü dağınıklıktan kalan
kırdım camlarını sabahın

üstüm başım hamur
kendime dağlar yaparken
hani aşamayayım diye
baktım burgaç gerilir
delip geçmeyi unutmuşum

bir keski istedim
o güzel dilin geldi
severdim değse
gözlerimin kapandığı yere
'drina köprüsü'* bitmez
çeker gider taşlar
unutulur selam
taşlar bir başına yaşar
kayıt tutar mı sesin

............................................' gölge ne zaman saklanır'

..

istemeye gelirim seni
kalayını yanan tabak
kaşığım değse zehirlenmem
bu ateştir derim
içinden geçerim
ötesi varsa görsemde
türküleri sen söylersin

.............................................'hiçsem, herşeyim'

...

al incit beni
öyle alışkınım ki
ne zaman gülsem bir selama
düşman eller havada
yaklaş yanıma
illa parola

oysa sınırlar hep ben
adımlar hep ben
dön dön kendinden
yine ben yine sen

.............................................'kırılacak kalmadığında yokum'

....

isteyemeye gelirim seni gözlerinden
çapağından taşından bohçasından
dilinden damağından yangınından
yalan yok kıvrandım kaldım yanında
düşündüm göğümü cebime koyarken
sen bulut ben bulut havada kuş
gözlerimde umut olmazdan soyut
can kuytu su uyut bu bulut
madem unuturum sen uyut

.............................................'homo homini lupus'

.....
gölge çoğaldı adınla
keşke sıcak olsa
uzanır ırağım...

git yılı /

* ivo andriç kitabı