Zât-ı şâhâne; bugün ki olsun istiyor,
Tıpkı o zamanlardaki gibi bir mîlât.
Halbuki bayağıdır başladı bilmiyor.
En zirvede adımı görünce der, heyhât!
Sen kaç yüz bin sâlise geriden gelirken,
Aştık biz o çölleri belki epey çoktan.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta