Çekmedik kılıcı kından
Bedeni ettik ruha zindan
Ayırmadık harı duhandan
Mahrum kaldık nur i imandan
Terketmedik nefs için cidali
Meğer canaymış canın kasti
Kör baktık şu cihana her an
Görmedik, oysa Mevla hep ayan
Şu mezarlar ki diridir candan
Gafil ne bilsin ölüdür meftadan
Alemi kitab etmiş Zül Celal i Vel İkram
Okumadık ki bilelim ne demiş Mevlam.
Oysa ne şiir dir şu çiçekler,mükevvenat
İnsandan ziyade vakıftır belki hayvanat.
Uyan ey can hicret vaktidir
Ölmeden önce ölsek gerektir. 23 05 2013.
Kayıt Tarihi : 25.5.2013 05:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!