Hicret Uygarlıkları
Bozkırların çocukları kavimler göçer
Umutla coşan atlar şahlanır, koşar.
Avrupa Hun Devleti kılıçla doğar.
Değişse de isimler, tarihten silemezler.
Medine’ye hicret eder Müslümanlar
Bir büyük devlet ve uygarlık kurar.
Sığmaz tarihe, engeller, setler kurarlar,
Yeni bir hicret, yeni bir uygarlık çıkar.
Hicretin çocukları, hicret uygarlıkları,
Hani Selçuklu, yok oldu Osmanlı Devleti.
Uygarlığın özü verdi Türkiye Cumhuriyeti.
Şimdi nereye kanat açtı hicretin çocukları.
Vaat edilmiş topraklar aramaya gittiler.
Bulunca bana haber edecekler...
Küskünlük kırgınlık yok onlarda...
Sığmıyor bu canların hacimleri bu kaba.
Hicret ettik dört bir yana...
Şerifimiz şerifti, seyidimiz seyit...
Kıramaz baharlardaki hüznü meyyit
Düşman olamaz canan cana.
Konuşmak yasak bize.
Alır Hıristiyan kelamımızı.
Şak şaklar olur füze, yükselir göğe.
Hiç küsüp gider mi, güler mi onlar?
Zulümden medet uman küme!
Zalimden ah eden mazlum yığınları!
Adalet yok diye düşürülürse el kapısına.
Hiç küsüp gider mi, güler mi onlar?
Bilemezler mi, bilemez misin?
Boşuna mı yazdık?
Boşuna mı yazdırdı yaratan,
Aranızda onca yıl boşuna mı gezdirdi?
Abdullah Bedeloğlu
Abdullah BedeloğluKayıt Tarihi : 15.3.2009 18:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!