Yine bir son bahar mevsimi daha geldi Sararan yapraklar rüzgârla birleşti,
Hazırlıklar tamam, Ensarlar gelmeni bekledi,
Ey hilafet sen yoksun ya hicret anlamını yitirdi...
Özlemin, hüznün ve kederin yerini aldı,
Yokluğunla boğulan insanlık sanki tıkandı,
Karmaşık fikirlerden ümmet çok yıprandı,
Ey hilafet sen yoksun ya hicret anlamını yitirdi...
Davet iklimin de, toz dumana karıştı,
Kardeşine düşman olan batıyla barıştı,
Gençlik desen daha beter, aklı şaştı,
Ey hilafet sen yoksun ya hicret anlamını yitirdi...
Başımızdan geçen fitnelerin haddi hesabı kalmadı,
Ahlaksızlığın en beteri her yere bulaştı,
Her şey maddeye dayalı kazanma hırsı,
Ey hilafet sen yoksun ya hicret anlamı yitirdi...
Gelsen yeniden ne olur, vallahi ümidimiz bitmedi
Seni bekler insanlık, habercilerin ufukta gözleri,
Râşit bir halife ile İslam devleti…
İşte ey hilafet o zaman hicret bulur hak ettiği yeri...
Kayıt Tarihi : 25.9.2017 17:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!