Sıyrıldık bir hayattan ne kadar acıtır ki sevmelerin yangını
Sevemediğin bir karaktere dönüşürken geceleri hüzünlerimiz.
Elleriyle umudu eken bir işçinin aç kalan çocukları kadar
Bir kadere düşmüşüz yaşamaya mecbur olduğumuz.
Sahiplenemediğimiz duyguları sarmışız başımıza
Ne yangınlardan çıktık da nefessiz kalmadık bu hayatta
Ne depremlerle sallandık da kalmadık enkazlarında
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum