Sıyrıldık bir hayattan ne kadar acıtır ki sevmelerin yangını
Sevemediğin bir karaktere dönüşürken geceleri hüzünlerimiz.
Elleriyle umudu eken bir işçinin aç kalan çocukları kadar
Bir kadere düşmüşüz yaşamaya mecbur olduğumuz.
Sahiplenemediğimiz duyguları sarmışız başımıza
Ne yangınlardan çıktık da nefessiz kalmadık bu hayatta
Ne depremlerle sallandık da kalmadık enkazlarında
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,