Hicret Şiiri - Mustafa Kemal Serhatlı

Bir çöl rüzgarıdır şimdi zaman inkisarımın avcunda
Savrulur da saçları kumdan tepelerin,
Sürükler bir serabı ağır ağır şimalden cenuba
Bir vaha! Buhayreler ce derin
Süveydamı acaba?
Varlığım,yokluğumun avcunda gezinen bir hayal mi yoksa
Beni burada bırakma ey hüzün
Daha çok var sabaha.
........
....................
................................
Bir bilsen ey İnsan,bir bilsen ki
Mekke sensin
Kâben de ki putlarda hep senin eserin
Yüz çevirip de nefsinden bir gün
Rabbine hicret edermisin
Bir bilsen ey insan
Bir bilsen ki
Mekke sensin Medine sen
Terk edip de kendini bir gün
Resulün izinden gidermisin.

Nefsindir seninde Kureyş in
Ram etmiş azalarını kendine,ruhunu köle.
Haydi,çevir de şimdi yüzünü Rabbine yürü Medine ye
Yol uzak biliyorum yol çetin
Ama sende bir emaneti var Rabbinin.
Peşinden Süreka lar da salsa nefsin
Korkma! Saplanacaktır batılın ayağı kuma.

Saklan bir mağaraya
Kapat gözlerini ve zikret
Bakarsın örter de üstünü bir örümcek
Huzur taşır güvercinler avucuna.

Durma! Durma ki zulmet karışmasın nura
Durma,yürü ki ay yeniden doğsun tepelerin ardında
Hak ka hicret edenlerin ensarı Rahman dır unutma.

Ve Medine desin
Büyük cihat içindesin, önce SıddIk ol
Doğruluktan geçmezse ulaşmaz Hakka hiçbir yol
Bile iman ile kılıcını,
Ayır batılı Hak tan Faruk ol
Haya et Allah tan,kork incitmekten Zinnureyn ol
Saplan tuğyanın bağrına
Saplan ki parçalansın karanlık,Zülfikar ol.

Senin ruhundur Medine
Nefsine karşı açtığın cephe
Mümbit toprağı fıtratın
Azmet et ve dön kendine.

Ey kozasında uyuyan kelebek
Ey toprağında saklı tohum
Ey gün yüzü görmeden solan çiçek
Senin bu firakın ne zaman bitecek.

İşte bak,Bedir duruyor tam karşında
Haydi,git ve göm içinde ki Ebu Cehili kuyuya
Yüz çevir ozalim o mütekebbir nefsinden
Yüz çevir sana kötülüğü emredenden ve dön Allah a.

Levm et kendini,tıpkı Uhud ta ki gibi
Söyle neden terk ettin Peygamberin emrini
Allah ve Resulü sana kafi değimli?

Yine gelecekler,vazgeçmeyecekler
Seni hak yoldan çevirmek isteyecekler
Bir hendek kaz sende öyleyse etrafına
Uçurumlar bırak isyanla aranda
Sen yeter ki emin ol,mümin ol
Gelir bir fırtına ve savurur batılı cehennemin kıyısına.

Şimdi gurbettesin,kendi elinde esir
Öz yurdundan biganesin.
Bir gün çağıracak seni Rabbin
Geri döneceksin,
Ya ölüm ile,ya gönül ile gideceksin
Gel! varmak istiyorsan eğer bir menzile
Soyun benliğinden ve gir ateşe.
Yan ki aşk ile ruhun yükselsin
Yan ki, aşk ile nefsin itminana ersin
İşte o zaman kendini bileceksin
İşte o zaman Rabbini bileceksin …ve bitecek hasretin.

Haydi! Yüzünü çevir Rabbine ve Lebbeyk de öyleyse
Lebbeyk! Allahümme lebbeyk
De ki; O da, sana gel desin.

Bir bilsen ey insan
Bir bilsen ki alem sensin
Ve şu mükevvenat hep senin suretin
Fethedip de kalbini bir gün
Rabbine teslim edermisin?

Haydi! Kalk ayağa ve LA İLAHE İLLALLAH de öyleyse
De ki,putlar parçalansın
La mevcude İllallah de.De ki
Arz dan arşa mükevvenat nura boyansın
La maksude illallah de.De ki
Emanet Sahibine ulaşsın.