Hicret Şiiri - Abdülkadir Şahin

H İ C R E T

Hicret bir külli niyet, hikmet üstüne hikmet
Hicretle başlamıştı sonsuz bir medeniyet
Eğriden doğruya, zulmetten nûra hicret
İnsanlığı vahşetten kurtaran bir hareket

Karanlıktı tüm dünya meçhûle gidiyordu
Bütün gözler ufukta bir güneş bekliyordu
Sapıtmıştı insanlık birbirini yiyordu
Kendi eliyle yapıp kendisi tapıyordu

İşte tam o sırada parlak bir güneş doğdu
Aydınlattı âlemi zulmeti nûra boğdu
Emindi, hem zekiydi,hem masûm hem doğruydu
Zaten beklenen nûr bu beklenen umut buydu

Çünkü Habîbullah’tı insanı seviyordu
Durmadan dinlenmeden hep tebliğ ediyordu
Heyhat ki istenmiyor, çoğu anlamıyordu
O en büyük kıymet, dışlanıyordu, taşlanıyordu

Çaresiz hicret etti inanan bütün nefer
Gönülleri doymuştu gözde yâr, ne de yer
Hicret etmişti ashab, şakındı bütün beşer
Hazreti Peygamberle Sıddıkînler beraber

O hicret ki bize Allah’tan en büyük muştu
O hicretle âlemler gerçek nûra kavuştu
Dalga dalga insanlık hep O nûra koşuştu
Ensar ve muhacirîn hepsi kardeş olmuştu

Ve şimdi bir hicret, bir hicret daha gerek
Terk edip eğrileri doğruya yönelerek
Tövbe-i nasûh ile tövbe edip dönerek
Bir daha günahlara dönmemek ölene dek

Hicret çirkin çirkefe hem boykot hem de bir set
Hicret en büyük cihat ve en ulvî bir davet
Hicret emeli fert, hicret etmeli ümmet
Bu hicretle kurtulur bütün bir beşeriyet.

A.KADİR ŞAHİN