Hicranlar Divanı Şiiri - Rüstem Badıllı

I.
Fıstık yeşili gözlerin şeritleri düşer hayallime
Üzüm habbesine misil dağılır düşlerim
İbrahim’in ateşine vurulmuş kazana müşabih
Kaynar yüreğim üstüme karanlıklar çökünce
Döner değirmenlerim hazan vurur bağıma
Pestil gibi ezilir umutlarım hicranlar süresince
Dengbêjlerin ağıtlarına tutunur intizarım
Duvarlar üstüme üstüme gelir yokluğunda

II.

Takvimler döner saatler asırlaşır akşamlarımda
İsyankârdır ak taylar sürmelerimde depreşir anılarım
Direnir mülteci duygularım çarmıha gerilmiş İsa gibi
Koolasiyon muhaliflere kabil birleşir hüzünlüklerim
Otoritem batık banka yüreğimin enkazında teğetler geçer
Bir yanım gözünü yumuş Van diğer yanım direnen diyarbekir
Mürai bir özlem yapışır yakama Urfa gecelerinde
Adı yaman kasavetler üstüme gelir sensizliğinde

III.

Azapla harcanan senelerime la havleleri kudretle çekerek
Toprak kokan saçlarından Güverciler özlem taşır bağrıma
Mevsimsiz sağanaklarım düşlerimi yıkar Yusuf kuyusunda
Sinemde düğüm düğüm mebzul bilmeceler med cezirlenir
Hasretin koru gözlerimde dipsiz volkan patlar yanardağ gibi
Göğsümde hummalı akkorlar çığ kopar başlar devinim
Hicrin karayazımla beşik kertme yollarım pusulası töreli
Kinayelerim suspus, imlâsı bozuk cümleleri sildim gıyabinde

IV.

Fıratın dimağsız hırçınlığında kırmızımsı ağartılar küllenir
Mendireksiz kalan beklentilerim mayınlaşmış barikatlarla
Mayaladım gönlümü cehennemin bacasında dilim tutsak
Oyun perdemi aç gayrı replikleri fısılda ruhuma
Semaların avucunda kehribar bakışların gizemli asi külümde
Destursuz akşamlarım istilada zehir zemberek zindan
Çöl kuşlarından yaralı mecnun gözlerim rotasız üşüşür
Yaşanmamış senelerimle Leyla yolcusuyum ardında