Senin özleminle, uyudum gece,
Hicranla kıvrandı durdu denizler.
Seni özleyerek uyandım sabah,
Hicranla kıvrandı durdu denizler.
Gizli ne var ne yok açığa vurdum,
Seni her sahilde damlaya sordum.
Hüznün böylesini ilk defa gördüm,
Hicranla kıvrandı durdu denizler.
Ayrılık ateşi yandıktan sonra,
Umudu acıya bandıktan sonra,
Unutulmuşluğa kandıktan sonra,
Hicranla kıvrandı durdu denizler.
Yıldızları saydım, gözyaşı döktüm,
Yüreğimde yara, yerlere çöktüm,
Varlıktan sıyrıldım, acılar çektim,
Hicranla kıvrandı durdu denizler.
Gözlerinde yaşı çok gibiydiler,
İşi, aşı, eşi yok gibiydiler,
Martılar şen şakrak tok gibiydiler,
Hicranla kıvrandı durdu denizler...
Kayıt Tarihi : 22.11.2020 22:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özcan İşler](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/22/hicranla-kivrandi-durdu-denizler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!