Hicranın Sesi Şiiri - Mahmut Türk

Gülüyordu dağlar, taşlar
Ovalar, kuşlar
Kerpiç duvarlar
Duvardan kuşlara bakan cam
İki gözü kör amcam
Nehrin kıyısında ölen hocam
Topallar, sağırlar
Yaralılar, hastalar
Çeşme yolunda kırılmış çömlek
Kanadı siyaha boyanmış melek
Sırtımda yırtılan gömlek
Çiviye asılan elek
Aklı süsleyen yol yordam
Temmuzda yapılan kardan adam
Kardeşlerim, anam, babam
Üstünde patates pişen sobam
Gagasını bileyen kırlangıç
Kalbe saplanan kör kılınç
Sisli boz ovada yalnız ardıç
Üçler, yediler, kırklar
Güneşli havada kalbi kırıklar
Irmağın sesi, çınarın gölgesi
Bülbülün altın kafesi
Ağıdın bestesi, rüzgârın elbisesi
Yeni ayrılan sevgililer
Yalanı yalayan paslı diller
Üfleyince sönen kandiller
Gülüyordu, ölüler, diriler...
Gülmeyen bir çocuk vardı.