Hicrânı Bilmezsin

Sen, üzülmenin ne demek olduğunu bilmezsin;
Gönlümde anlatamadığım bir hâl var.
Ben bir sevgili için yanarken,
Sen büyüleyici bir köz ya da dokunulmaz sabah esintisi misin?

Göz attığın ruh hâlimi
Hatırla, ben acı ile, ızdırap içinde ağlıyorum.
İçimde bir sel gibi coşan duygular,
Gözlerim sürekli ahlar;
Ancak ben, bu kırılgan yanımı aşmaya güç yetiremiyorum.

Zaman döner, beni yıpratır,
Üzüntüyle bezelirim ben.
Aşk, dikenli bir gül gibidir;
Her batan kalbi sızlatır.
Benim yüreğim delik deşik olmuşken,
Neden nasıl hissettiğimi sormuyorsun?

Uzaklarda kavuşamadığın sevgili,
Bir kez sesimi duy, işit feryadımı.
Mecnun gibi savruluyorum,
Sana umursamaz da olsa,
Bütün bu hüzünlü iç çekişimi yine de sana sundum.

Geceleyin yıldızlara sordum,
Sana ne oldu acaba?
Bizi ayıran zaman mıdır, yoksa bir savaş mı?
Her sözün yüreğime bir zehir gibi işledi;
Senin için içtiğim bu keder, acaba bir şerbet mi?

Sen bilmezsin! Gerçekten üzülmenin ne demek olduğunu,
Bir gün gönlün de bu ayrılığı hissedecektir.
O zaman beni arayacak, özleyeceksin;
Ancak bulamayacaksın, arzuların kaybolacaktır.