Hohlayıp parlatsam mutluluğumu
En sonunda buğusu kalır yine
İçimde hicran yarası kime ne
Dünyamızı dar ettiler doğrusu
İyiliğin manifestosu nerede
Kaçıncı özlem bu: aşkın umudu
O ümit olmaktan çıkmadı derken
Rüyada bile gerçekliği yoktu
Kim inanır ki çiçek açsa erken
Mazisi olmayan bir tohumu
Aşk ile hayata döndürür iken
Ziyan olmasın diye kim korurdu
Kayıt Tarihi : 5.12.2024 19:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!