Hicran Yarası Şiiri - Ali Topal

Ben bilirim bu sevdanın hasret acısını
Her an yaşayan benim hicran yarasını
Bir köşe başı yalnızlığıdır ruhumu saran
Yüreğimde ki yangın zelzele sonrasından kalan

Bilirim sevdiğini ve hasret çilesini çektiğini
Senin gibi hasret yangısında bir çilekeşim
Aşkımsın sevdiğimsin canımda can bildiğim
Ancak bülbül bilir gülüne hicran yarasını

Koskoca şehrin sokaklarında zifiri karanlık
Ruhumun derinliğinde yerleşmiş koskoca yalnızlık
Hasret yorgunluğunda çaresizliğe düşmüş duygularım
Vuslata çıkmayan yolların yolcusuyuz sevgilim

İmkansız demiştim ta başından bu sevdaya
Sevme sonra acısıyla başını koyarsın belaya
Hasret ateşi yüreğinden taşmış bak ruhuna
Solmuş umutlar varamıyor nisan yağmurlarına

Yoksa hazandan mı kalma gözlerindeki yaşlar
Umutların tükenişinde hasret ateşinde yürekler yanar
Yangınını söndüremez yağmurlar
Kalem yazar kağıt sızlar sevgili çaresizliğinde ağlar