Hicran Yarası Şiiri - Rasim Yılmaz

Parmak uçlarıma kadar hissediyorum ayrılığın sancısını
Ve kanayan yanlarımın acısında biçare kıvranırken
Uzaklaşan gölgende gördüm iki damla göz yaşını
Ve anladım severek ayrılmanın tek taraflı olmadığını

Katran karası bakışlarının derinliğine gömdüm ruhumu
Ve ayak seslerine eşlik eden yüreğimi peşinden yolladım
Yalnızlığın bende kalsın diye uğruna feda ettim kendimi
Ellerimin sıcaklığını üzerinde hisset sevgili

Kalabalık yalnızlıkların ellerinden tuttum sıkıca
Senden bana yadigar olan sessizliğin koynunda
Sevişirken hayalinle içi buruk duygularım depreşti
Ve alev aldı yeniden gidişinde kalan sönük gözlerim

Sigaramın dumanında kaybettim yokluğunun kokusunu
Ve gözlerimi yaşartan sen değilsin bu defa sevgili
Her aşkın sonunun ayrılık rıhtımı olduğunu anladım
Ve severken ayrılığın matemin de karaları bağladım

Suskunluğuma gömdüm senden kalan sesli kelimeleri
Feryadı figan eden yüreğimi sarmaladım acılarımla
Ve aşkın dili yorgun düşüp sustu artık sevgili
Gittiğin yerde arada bir beni anmayı unutma
…