Hicran Ve Vuslat Şiiri - Yorumlar

Bir insanın büyüyüp belli bir yaşa gelip sonra da köklerinden koparılmışçasına başka bir yere götürülüşü acı tatlı hatıraların yaşandığı baba evini terk edişin sancıları yansımış dizelere sılayı terk edip gurbete gidenlerin yaşadığı çevreyi terk edememesinin hüznü var.

Mükemmel bir anlatım Mana dan kopmadan muhteşem bir finalle süslenmiş harika bir çalışma Neriman kardeş kutluyorum.
10 puan la derecelendiriyorum +ant.

Şiiri yeniden okudum ve ilk aklıma gelen keşke şiirin ismi ''Hüzün ve Vuslat'' olsaydı diye içimden geçirdim.

Şiir kapalı bir anlatımla yazılmış. Bu yüzden hemen anlaşılmayabilir. Bir ayrılık olduğu, bazı dizelerde belirgin olarak okuyucuya sunulmuş. Bu kısımları kaçırmadan okumak lazım.

Yeni bir hayata başlamanın tedirginliği içinde, ayrılığın verdiği hüzünün etkisi şiirde oldukça yer tutmasına rağmen, gelecek zaman içinde tedbirli olmayı, kendisine öğütler gibi, ikazlarıda bulmak mümkün.

Düşünce olarak ikiye bölünmek böyle bir şey olsa gerek.

Selam ve saygılarımla

Tek kelime :
Mükemmel
Kutluyorum yürekten...

yaralı bir ceylana benzer şiirler bazan kanar yaraları bazan yaralara melhem diye sürülür kutlarım bu güzel eseri

Hicran Ve Vuslat


Ne hazin bir duygu etrafına yabancı gibi bakmak
Belki hiçbir şey değişmeyecek,
Bekl eskisinden daha güzel olacak,
Belki hayatının değiştiğini farketmeyeceksin bile,
Artık ne gitmek ne kalmak teselli eder seni
Yolun sonuna gelmişsin...
Yıllarca hasretini çekersin,uğraşırsın kavuşmak için,
Kavuşma anı geldiğinde zamanın durmasını istersin...
Fakat başka şeylerede değer verdiğini anlarsın,
Onlara dönüp bakmamak zor gelir...
Ayrılık ve kavuşma...
Zıt kavramlar ama nasılda içiçe,
Birisi bırakınca hayatını diğeri devralıyor...
Hangisi ağır basar acaba,
Ayrılığın hüznü mü, mutluluğun sevinci mi...
Tekrar dolu gözlerle bakıyorsun etrafına.,
Objeler nasılda birden değişiyor
Yıllarca benim dediğin kimseyle paylaşmadığın odanda başkaları mı kalıyor artık...
Ne o duvarın rengi mi değişmiş,
Halbu ki ne çok beğenerek yaptırmıştın.
Kitaplarım nerede neden bomboş raflar,
Çöpü mü doldurmuş dosyalar...
Uyandığında annenin kahvaltı hazır
Sesini duymuyor musun yoksa...

Kim bu etrafındaki insanlar,
Ne zamandan beri tanıyorsun
Akıllarından neler geçiyor acaba!
Yüzlerindeki tebessüm ne kadar samimi...
Onlarla nasıl konuşmalıyım,
İncitir miyim,kırar mıyım kin mi beslerim...
Sansürlü mü olacak artık konuşmalarım,
Otururken de mi dikkat etmeliyim,
Ya yürürken...Sakın ha heyecanlanma
Elin ayağına dolanmasın bir yerlere çarpayım deme,
Görmediklerini sanırsın
Ama, alttan alttan gülüşmeler kulağına gelir...
Peki ya sinirlendiğinde strese girdiğinde n'olacak
Atabilecek misin kendini caddelere,
Hırsını adımlarından alabilecek misin...
Yoksa bu durumun müştereği bunu yaparken
Sen öfkenle yapayalnız mı kalacaksın...


Neriman Kul Atik

Tebrikler neri, ne hos bir siir:) duygularin sel olmus say ki....Güldeste siir grubumuzda paylasiyorum...
Yüregine saglik...

Ve el olur bir gün....

İçine alan bir şiirdi.Teşekkür ediyorum.

YÜREĞİNİZE KALEMİNİZE SAĞLIK SELAMLAR DEĞERLİ KARDEŞİM KALEMİNİZ DAİM OLSUN

Şiir hayattır demiştim ben yıllarca...
İşte evet işte bu şiir okuyunca ŞİİR HAYATTIR sözümöün meğer ne kadar da isabetli bir söylem olduğunu daha iyi anladım..
Öyle ki şiirin kurgusu yapılıp kelimeleri seçilirken öylesine mahirane davranılmış ki okuyan bir değil pek çok defa okumak zorunda kalıyor..Şiiri tekrar takrar okuması elbette şiiri anlamak için de ğil,şiirin tadını tekrar tekrar almak içinidr..
Tbrik ediyorum sevgili şair..
Başarılarının devamını diliyorum.
Mustafa EROL..

Şiirinizde kendi hayatımın bilançosunu gördüm sanki..Harika anlatımınızdan dolayı tebrik ediyor,başarılarınızın bir ömür boyu devamını diliyorum şair arkadaşım..
Mustafa EROL

yabancılaşan bir gün..Yeni bir düzen mi..başlangıç adına..Tebrikler sayın Atik,saygılarımla.