Hicran Ve Vuslat Şiiri - Neriman Kul Atik

Neriman Kul Atik
18

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Hicran Ve Vuslat

Ne hazin bir duygu etrafına yabancı gibi bakmak
Belki hiçbir şey değişmeyecek,
Bekl eskisinden daha güzel olacak,
Belki hayatının değiştiğini farketmeyeceksin bile,
Artık ne gitmek ne kalmak teselli eder seni
Yolun sonuna gelmişsin...
Yıllarca hasretini çekersin,uğraşırsın kavuşmak için,
Kavuşma anı geldiğinde zamanın durmasını istersin...
Fakat başka şeylerede değer verdiğini anlarsın,
Onlara dönüp bakmamak zor gelir...
Ayrılık ve kavuşma...
Zıt kavramlar ama nasılda içiçe,
Birisi bırakınca hayatını diğeri devralıyor...
Hangisi ağır basar acaba,
Ayrılığın hüznü mü, mutluluğun sevinci mi...
Tekrar dolu gözlerle bakıyorsun etrafına.,
Objeler nasılda birden değişiyor
Yıllarca benim dediğin kimseyle paylaşmadığın odanda başkaları mı kalıyor artık...
Ne o duvarın rengi mi değişmiş,
Halbu ki ne çok beğenerek yaptırmıştın.
Kitaplarım nerede neden bomboş raflar,
Çöpü mü doldurmuş dosyalar...
Uyandığında annenin kahvaltı hazır
Sesini duymuyor musun yoksa...

Kim bu etrafındaki insanlar,
Ne zamandan beri tanıyorsun
Akıllarından neler geçiyor acaba!
Yüzlerindeki tebessüm ne kadar samimi...
Onlarla nasıl konuşmalıyım,
İncitir miyim,kırar mıyım kin mi beslerim...
Sansürlü mü olacak artık konuşmalarım,
Otururken de mi dikkat etmeliyim,
Ya yürürken...Sakın ha heyecanlanma
Elin ayağına dolanmasın bir yerlere çarpayım deme,
Görmediklerini sanırsın
Ama, alttan alttan gülüşmeler kulağına gelir...
Peki ya sinirlendiğinde strese girdiğinde n'olacak
Atabilecek misin kendini caddelere,
Hırsını adımlarından alabilecek misin...
Yoksa bu durumun müştereği bunu yaparken
Sen öfkenle yapayalnız mı kalacaksın...

Neriman Kul Atik
Kayıt Tarihi : 23.2.2010 19:02:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • İbrahim Etem Ekinci
    İbrahim Etem Ekinci

    Bir insanın büyüyüp belli bir yaşa gelip sonra da köklerinden koparılmışçasına başka bir yere götürülüşü acı tatlı hatıraların yaşandığı baba evini terk edişin sancıları yansımış dizelere sılayı terk edip gurbete gidenlerin yaşadığı çevreyi terk edememesinin hüznü var.

    Mükemmel bir anlatım Mana dan kopmadan muhteşem bir finalle süslenmiş harika bir çalışma Neriman kardeş kutluyorum.
    10 puan la derecelendiriyorum +ant.

    Cevap Yaz
  • Yener Sezgi
    Yener Sezgi

    Şiiri yeniden okudum ve ilk aklıma gelen keşke şiirin ismi ''Hüzün ve Vuslat'' olsaydı diye içimden geçirdim.

    Şiir kapalı bir anlatımla yazılmış. Bu yüzden hemen anlaşılmayabilir. Bir ayrılık olduğu, bazı dizelerde belirgin olarak okuyucuya sunulmuş. Bu kısımları kaçırmadan okumak lazım.

    Yeni bir hayata başlamanın tedirginliği içinde, ayrılığın verdiği hüzünün etkisi şiirde oldukça yer tutmasına rağmen, gelecek zaman içinde tedbirli olmayı, kendisine öğütler gibi, ikazlarıda bulmak mümkün.

    Düşünce olarak ikiye bölünmek böyle bir şey olsa gerek.

    Selam ve saygılarımla

    Cevap Yaz
  • Bülent Cürül
    Bülent Cürül

    Tek kelime :
    Mükemmel
    Kutluyorum yürekten...

    Cevap Yaz
  • Salim Erben
    Salim Erben

    yaralı bir ceylana benzer şiirler bazan kanar yaraları bazan yaralara melhem diye sürülür kutlarım bu güzel eseri

    Cevap Yaz
  • Fatima Humeyra Kavak
    Fatima Humeyra Kavak

    Hicran Ve Vuslat


    Ne hazin bir duygu etrafına yabancı gibi bakmak
    Belki hiçbir şey değişmeyecek,
    Bekl eskisinden daha güzel olacak,
    Belki hayatının değiştiğini farketmeyeceksin bile,
    Artık ne gitmek ne kalmak teselli eder seni
    Yolun sonuna gelmişsin...
    Yıllarca hasretini çekersin,uğraşırsın kavuşmak için,
    Kavuşma anı geldiğinde zamanın durmasını istersin...
    Fakat başka şeylerede değer verdiğini anlarsın,
    Onlara dönüp bakmamak zor gelir...
    Ayrılık ve kavuşma...
    Zıt kavramlar ama nasılda içiçe,
    Birisi bırakınca hayatını diğeri devralıyor...
    Hangisi ağır basar acaba,
    Ayrılığın hüznü mü, mutluluğun sevinci mi...
    Tekrar dolu gözlerle bakıyorsun etrafına.,
    Objeler nasılda birden değişiyor
    Yıllarca benim dediğin kimseyle paylaşmadığın odanda başkaları mı kalıyor artık...
    Ne o duvarın rengi mi değişmiş,
    Halbu ki ne çok beğenerek yaptırmıştın.
    Kitaplarım nerede neden bomboş raflar,
    Çöpü mü doldurmuş dosyalar...
    Uyandığında annenin kahvaltı hazır
    Sesini duymuyor musun yoksa...

    Kim bu etrafındaki insanlar,
    Ne zamandan beri tanıyorsun
    Akıllarından neler geçiyor acaba!
    Yüzlerindeki tebessüm ne kadar samimi...
    Onlarla nasıl konuşmalıyım,
    İncitir miyim,kırar mıyım kin mi beslerim...
    Sansürlü mü olacak artık konuşmalarım,
    Otururken de mi dikkat etmeliyim,
    Ya yürürken...Sakın ha heyecanlanma
    Elin ayağına dolanmasın bir yerlere çarpayım deme,
    Görmediklerini sanırsın
    Ama, alttan alttan gülüşmeler kulağına gelir...
    Peki ya sinirlendiğinde strese girdiğinde n'olacak
    Atabilecek misin kendini caddelere,
    Hırsını adımlarından alabilecek misin...
    Yoksa bu durumun müştereği bunu yaparken
    Sen öfkenle yapayalnız mı kalacaksın...


    Neriman Kul Atik

    Tebrikler neri, ne hos bir siir:) duygularin sel olmus say ki....Güldeste siir grubumuzda paylasiyorum...
    Yüregine saglik...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (12)

Neriman Kul Atik