Hicran Pınarı Şiiri - Hamit Kunt

Kafların ardında bir pınar varmış
İçenin gönlünü hicran dağlarmış
Dağlanan gönüller korlar bağlarmış
Akkor olan gönül ağlar… ağlarmış
Kafların ardında bir pınar varmış

Ne çırpınıp durursun içimde gönül
Vuslat çeşmeleri akmıyor bana
Hicran pınarından bir yudum iç sen
Dağların kafı da bakmıyor bana

Sen yol bul dağlara
Kaf dağlarına
Ulaş pınarların hicran suyuna
Ve iç doya doya
Kanmadan dönme
Ve tekrar koyul
dağ yollarına

İç sen
İç sen
Ve yine iç sen…
Tutuş alev alev külün olmasın
Faniyi tadacak dudak kalmasın

Ve Kaftan öteye
Göç sen
Göç sen
İçimden göç sen
Yansın gemilerin
geri dönme sen
Sızla dur hicranla
ve hiç dinme sen

Varamazsın yâre nardan geçmeden
Hicran pınarının suyun içmeden
Gözlerden kirpikten serden göçmeden
Varamazsın yâre nardan geçmeden

Kafların ardında bir pınar varmış
İçenin gönlünü hicran dağlarmış
Dağlanan gönüller korlar bağlarmış
Akkor olan gönül ağlar… ağlarmış
Kafların ardında bir pınar varmış

25 Mart 07
İzmir