Hicran İstasyonu Şiiri - Yorumlar

Yalnızlık ve onun vefalı dostu hüzün adeta bir oya gibi işlenmişti şiirde. Hancı ve yolcu misali. Yolcular gelir geçer. Hancı dertleriyle başbaşa kalır hüzünleriyle......

ÖĞRETMENİM NAİF, DUYARLARI YÜREĞİNDEN DÖKÜLEN ÇOK HOŞ BİR EMPATİ ŞİİRİYDİ.
Umutlar, umutsuzlıklar, hicranlar, sevdalar... Gün boyu yolcularla avunabilir belki hüzün istasyonundakiler. fakat gece olup kendisiyle başbaşa kaldığında yalnızlığıdır ona eşlık eden. Kutluyorum güzel şiirinizi ve sizi. Nicelerine...Sevgimle...

Yüreğinize sağlık şiirinizi beğeniyle okudum duygu yüklü mısraları çok güzel şiirinize yansıtmışınız duyguları ilmek ilmek işleyip güzel yüreklere sunmuşsunuz sizi kutlarım
evet ne yazık ki Trenler gelir, trenler geçer istasyondan
geride kalan için hep hicrandır yanlızlıklar içinde sonrası
hüzün olur her nedense dilerim ilham kaynağınız gönül pınarınız daim olsun güzel duygularınız güzel yürek pınarınızdan sel olsun gönlünüzden sevgilerle taşsın sihirli ilham perinizin daima sizin yanınızda kalsın sizi ve güzel şiirinizi yürekten kutlarım Saygı ve Sevgilerimle.+.+10

yaşam yolunda onlarca tren geçip gidiyor ardından bazen hüzünlerle bazen sevinçlerle baktığımız.. O istasyonlarda onlarca anı onlarca nefes bıraktığımız. Kırık düşler ray seslerinde kayboluyor. hüzünler kapkara vağonların içinde gizleniyor..Her gelen tren yeni yolcu her giden yaşanmışlıkları alıp götürüyor.. Şimdi kaçıncı istasyondadır umut ve kaçıncı hicran dökülür camlardan kim bilir..
Çok güzel bir fotoğraf.. Siyah beyaz..
Kutluyorum kaleminizi. sevgi ve saygılar..

duygu yoğunluğu çok yüksek, duyarlılk dolu
insancıl yürekten akan gönül daneleriydi.
okurken çok duygulandığım müstesna dizelerdi.
tebrikler, tam puan, selam ve saygılar sunuyorum...HŞT

Kim heybesinde ne taşır bilinmez- kim yüreğinde ne- ama herkesin aldığı yolda bir umut var kendine ait- hüznüyle sevinciyle beraber yolculuk eder- yüreğine sağık ustat..kutlarım..

Her ikisinde de terk edilmişliğin serin rüzgarı üşütür yürekleri...O yalnız istasyon binaları da, gözleri kapalı kapılara saplanıp kalanlarda da hep geri dönmeyecek gidenlerin ardından umutsuz bir bakış gizlidir...
Kaleminize sağlık sayın İbrahim Kavas.........

Göğsümdeki sonsuz boşluğun ortasında
Yıllara meydan okurcasına
Vefasız düşlerin yaşandığı
Sevda çölünün ateşli koynunda
Yalnızlık abidesidir, hicran istasyonu...


İbrahim Bey!
duygu yüklü dolu dolu gizeler kaleminiz kavi ve daim olsun saygılarımla tam puan

kaleme yüreğe saygılar üstadım kaleminiz hiç susmasın tam puan listemde hicran istasyonu değil size mutluluk istasyonu olur inşallah üstadım