Hicran 'ın avcılığı Şiiri - Aykut Öceli

muhtemel gün ışıklarılyla
yüzünü sevecenlikle durulardı.
kirpiklerine gözyaşı dizer,
öğlene doğru boncuk boncuk salardı.
dudaklarına suskunluk işler
bir komutla sökerdi.

kavisler çizerdi gün boyunca
galiba acıları birden uyanınca.
bir ezgi takılırdı dudaklarının ucuna,
son beyitde mutlaka ağlardı.......

ah! bir gece olmasaydı
koğuş! görevlileri az hoşgörseydi.
ojelerini yıpratırcasına şiir yazardı
her sevdiği bundan nasibini alır,
parmaklarıyla edebi çukurlar kazardı.

akşam sohbetleri baba suretleriyle özdeşleşir,
yol boyunca türlü senaryolar kurgulanırdı.
fırtına bekçileriyle dili belaya girer
saat farkı gül kalbine işkenceler yapardı.

sanırım gecenin kırgınlığıyla
ellerini hüzne kapardı,
ismi de zaten hep bunu çağrıştırırdı.
her kalbinin atışında kederi yakalar,
içinde büyütür bırakmazdı

işte Hicran'ın avcılılığı da buydu.......