Hicran ile yandı gönül, aramızda yollar ırak,
Âh çekerek seni andım, yine içim sızlayarak,
El açtım Yüce Mevlâ’ma, tâ gönülden yalvararak,
Âh çekerek seni andım, yine içim sızlayarak.
Harâb oldu gönül bağım, döküldü hep yapraklarım,
Bahar nedir yaşamadım, susuz kaldı topraklarım,
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
