gün gelir fevri düşeriz ayrılığın eşiğine...
hüzne esir, hicrana özgür
yürekte sevinç / dudakta öpüş / son söz de
dilimizde ölür
mevsim sarısıyla sızladığımız bir sonbahar
yüreğimizin dallarına vahim bir veda acısı sürülür
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Şairin ruhunda kelimeler kanat çırparken yüreğime bir meltem serinliği düştü...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta