Hicran Gazeli Şiiri - Mehmet Şerif Ekici

Sümbüller açtı yine etrafa beheşt geldi
Nev-bahar yere indi ser-rûyi Mehmet geldi

İlim irfan ne hacet lale belinde gezer
Turnalar seyirlerde denize himmet geldi

Belki tutuldu dilim nutkum telini sezer
Asûman-ı eyyamdım lebime suret geldi

Er kişi niyetine nâşım seline mivzer
Civar-ı der Stanbul dildar-ı rûyet geldi

Leyl-i hicrandır ömrüm ne vuslat var ne de zer
Hasretinin korundan garibe cinnet geldi

Ötekiler mâsiva ne üstaddır ne çizer
Ruhumun içindesin sineme cennet geldi

Zelil-i asr-ı ahirim ne arabım ne azer
Kelb-i rah-ı çeşminim burnuma amber geldi

Aşk-ı kohne içimde derin yarıklar izler
Bizar-û perişandım dilime lûgat geldi

Vakit hayli geç oldu gözler mezarı süzer
Bu zamansız aklara ah berf-î şita geldi

Canım kabına sığmaz nev-bahar çiçek düzer
Lakin gözlerim yorgun başıma neler geldi

Itıknamem elimde şol yüreğim gül ezer
Bu viran bedestene senden icazet geldi

Mehmedim kalk raksa dur ne Bakisin ne Hazer
Lalelerin içinden sebeb-i ömrün geldi

(05/05/2012 İstanbul)