Hicrân Gazeli Şiiri - Adem Özdemir

Gittiğinden beri oldum aşkının âvâresi.
Yandı sînem, yandı hicrânınla ey meh pâresi

Kurtuluş yok gurbet elden, eksik olmaz dâimâ;
Gözde yaşlar, başta sevdân, dilde hicrân yâresi.

Eski günler geçti hatrımdan, hüzünlendim yine
Öyle mahzûn, öyle mağmûmum ki ey kar tânesi.

Neş’esiz gönlümde gamdan özge mihmân kalmadı
Bitti tâkat, çok dayanmaz ömrümün ser-mâyesi.

Nerde kaldın âfitâbım, kalbimin tek sahibi,
Beklenen gün gelsin artık, gelsin ey dürr dânesi.

Çâre yoktur senden özge hasta düşmüş gönlüme
Ey ilâc-ı gam u derd-i Âdem’in eczânesi.

Fâilâtün fâilâtün fâilatün fâilün