Hicran çölü Şiiri - Ömer Bozanoğlu

Herkesin gelip geçtiği bir çöl
Sonunda yüreklerin gömülü kaldığı
Gözlerden ahmak ıslatanların akıtıldığı
Zamanın suçlu olduğu...

Sen şimdi tozlu yırtık bir kitap,bir süveyda
Daha dün gibi aklımda sihirli bakışların
Ancak göç ettin martılar misali zamanla
Bir nehirdi yüreğimden akan saçların

Kalbimde ki boşluğa küller doluştu
Ardından bir ümit sesi duyuldu
Kandan âl lavdan sıcak anka kuşum
Çıktı göğe doğru başıboş uzun yollara

Aydınlandı tüm cihan dillerde bir türkü
Acı kahve gibi,allı gelinler hüzünlü
Mimoza çiçeğim şimdi kaderin sürgünü
Sarardı düşlerimde gördüğüm yüzü

geçmişimin üzerine kara çarşaf örtüldü,haince
Gönül gözüm köreldi,âvare dolanır şimdilerde
Kaybettiğim küçük çocuğun peşindeyim
Kim öldürdü yüreğinde ki menekşeleri söyle!

Şahımın fermanı dolandı,aleme duyuruldu
Unutabilmenin en büyük zafer olduğuydu
O günden beridir ilkbahar kokar oldu şiirler
Artık aşkın acı yumuşaklığında gezinebilirler....