Yalçın kayalarda savrulan,hırçın rüzgarlar gibi,
Yorgun kanatların gölgesinde titrer her vicdan.
Yağar sabahlarına sessizce,yağmurlar misali.
Islanan gözlerde akar,düşer her gönüle hicran.
Duyulmaz olur zirvenin nefesi,karıştıkça buluta.
Vadilere düşen her gölge,sanki girmiş tabuta.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta