Yıldıırm misali düştün ömrüme
Hicranınla candan usandı gönül.
Ayrılık emsali küstün ömrüme
Vuslattan hasrete uzandı gönül...
Benimle ışıdı karanlık günün
Benimle değişti yolların yönün
Bende filizlendin bende büyüdün
Sen damla değilken ummandı gönül...
İsteseydin benim gibi severdin
Hicranından başka bana ne verdin
Sen aşk uykusuna daldığım yerdin
Gün doğdu geceme uyandı gönül...
Durdukça kayboldun gün aştı soldun
Baharı beklerken kendinden oldun
Damla damla taştın ömrüme doldun
Visalini senden utandı gönül...
Selçuk YILDIRIM / İzmir
Selcuk YıldırımKayıt Tarihi : 12.5.2007 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!