Hicran... Şiiri - Fahri Fıratoğlu

bir ismi olmalı
her şeyin!
saçlarındaki koku sayıp
gülüşündeki hüzne yorarım, yorarım...

kendini onayamaz bazen bildiklerimiz
bunu bilmediklerime sayarım
oysa her ırmak akar
bir kaya olur yürek
akışın hızına karşı
bundandır un ufak oluşu
ve her zerresinin kendinden kopup
belki kendini buluşu!

çün her zaman bir zerredir varlığımız
evrende mishak misali güne karşı uçar
bu sırra vakıf olur özde aşıklar
kendine bir evren kurar!

işte hicran
bu ayrılığın hikayesi
bir çocuk son umudunu kaybeder
insana dair!
sessizlik ve şaşkınlık!

hicran...
siyah beyaz bir hikayeye
biraz renk kattım
ilk suç ve korku
aşağılık ruhların tımarında
ilk firarın faili
ilk çırpınma
varoluş sancıma...

01.08.1989